Acht jaar geteisterd door levensgevaarlijke stalker

De laatste jaren is er steeds vaker aandacht voor slachtoffers van stalking en dat moet zo blijven ook. Ik heb de afgelopen tijd diverse stalkingsslachtoffers bijgestaan in hun bittere strijd om stalking te stoppen. Soms lukt dat, maar soms ook niet.

In deze column neem ik je mee naar een stalkingszaak die op mij diepe indruk heeft gemaakt. De getroffen familie gaat ermee akkoord dat ik opschrijf wat er is gebeurd.

Mijn eerste kennismakingsgesprek was met de broer en zwager van het slachtoffer. Beiden waren erg strijdvaardig.

Explosie

De twee vertelden dat er een explosief was afgegaan bij de voordeur van een van de familieleden. Zelfs de fundering van het huis was erdoor beschadigd. De enorme explosie had zeer ernstige gevolgen gekregen als op dat moment een van de kinderen in de hal had gelopen.

Gelukkig was dat niet gebeurd, maar deze aanslag was voor de familie de druppel die de emmer deed overlopen. Het gezin hoopte dat ik een bijdrage kon leveren in de bewijsvoering in deze, inmiddels al acht jaar durende zaak.

Het stalken was begonnen, nadat de relatie van hun jongste zus was uitgegaan. Het was letterlijk een vechtrelatie geweest. Zowel fysieke als psychische mishandeling waren aan de orde van de dag geweest. Ook was er sprake van seksueel misbruik en grensoverschrijdende voorvallen zonder wederzijdse instemming.

Geweldsdelict

Vele aangiftes volgden. Uiteindelijk besloot de kinderrechter dat de ex-vriend uit de ouderlijke macht werd gezet. Bezoekrecht werd hem ontzegd. Hij bleek ook al eerder voor een geweldsdelict te zijn veroordeeld.

Al die zaken leidden ertoe dat op advies van de politie en betrokken instanties het slachtoffer samen met haar zoon onder begeleiding van een gespecialiseerd landelijk expertiseteam verhuisde naar een veilige plek.

Autobranden

Daarna kregen echter ook de andere familieleden het zwaar te verduren. Ingegooide ramen, autobranden en uiteenlopende vormen van smaad en laster. Allerlei zaken die je vaak bij stalking ziet.

Helaas was er volgens politie en OM onvoldoende bewijs tegen de vermeende dader. Er was echter één dna-spoor, waardoor de verdachte alsnog kon worden gelinkt aan het delict en kon worden opgepakt.

Jaren achtereen slachtoffer zijn van een stalker is afschuwelijk. Je kunt je nooit vrij voelen in je doen en laten. Je moet altijd op je hoede zijn en je zelfs realiseren dat elke dag je laatste dag kan zijn als het echt misloopt.

Kinderen

Ook de kinderen van deze families leden onder dit drama. Zij sliepen slecht en waren altijd bang dat er iets kon gebeuren. Geen onbezorgde kindertijd.

Inmiddels waren alle familieleden voorzien van een zogeheten ‘aware-knop’. Dat is een effectief alarmeringssyteem voor slachtoffers waarmee je met één druk op de knop de politie kunt waarschuwen en agenten ook direct ter plaatse komen.

Gesprek

Er volgde een constructief gesprek met de politie, burgemeester en het veiligheidshuis, want er lag al een heel dossier. De familie had een goed contact met de burgemeester die ervoor openstond dat ik bij de bijeenkomst aanwezig was.

De bespreking met de politie, afgevaardigden van het veiligheidshuis, de burgemeester, de betrokken familie en ikzelf werd gehouden in het gemeentehuis. Er werden goede afspraken gemaakt. Met een van de politierechercheurs kwam ik overeen om om de twee weken contact met elkaar te hebben om de druk bij de familie weg te halen.

De familieleden hadden eindelijk het gevoel dat er goede stappen werden gezet en kregen zelfs weer wat vertrouwen terug. Er volgde een tweede gesprek waarbij ook het OM aanschoof.

IJdel

De hoop om zwaardere middelen te mogen inzetten, bleek ijdel. De privacy van de dader werd belangrijker gevonden en de middelen bleven beperkt. Teleurstellend voor de slachtoffers. Zij voelden zich niet beschermd genoeg. Maar de familieleden wisten het zeer te waarderen dat een Tweede Kamerlid op mijn verzoek contact met hen opnam om te bekijken of hij iets kon betekenen.

In overleg met de getroffen gezinnen werden camera’s geplaatst bij hun huizen. Tot overmaat van ramp kreeg ik niet lang daarna een verontrustend bericht. De stalker had de onderduikplek ontdekt van zijn ex.

Dat was slecht nieuws. Alles werd opgetuigd door de politie om deze mensen te beschermen. Het was alle hens aan dek. De manier waarop de politie te werk ging, krijgt dan ook al mijn lof. Het was duidelijk dat er de betrokken instanties alles aan was gelegen om de stalker te kunnen oppakken.

Plannen

Inmiddels liggen er plannen voor meer mogelijkheden voor onze doelgroep bij opsporingsonderzoeken. Dat is goed nieuws. Een betere samenwerking met de politie en meer bevoegdheden om gegevens met elkaar te delen, juich ik al jaren toe.

Dit gebeurt wel onder strikte voorwaarden en wat mij betreft zo snel mogelijk. Slachtoffers die acht jaar lang te maken hebben met stalking, is iets dat niemand meer wil.

Met alles wat er nu in de door mij onderzochte zaak ligt, hopen we dat de opgepakte stalker een behandeling gaat krijgen en een tijdje achter de tralies verdwijnt.

Binnenkort is de rechtszaak. Voor de slachtoffers is het te laat. Zij hebben besloten voorgoed naar een ander land te vertrekken. Ver weg van hun stalker…

*Lees ook Herma’s column over de bizarre zaak van een 20-jarige studente die in haar woning door haar huisbaas werd aangerand, bestolen en bedreigd!